CFR Incoterms 2020 – najważniejsze informacje

Incoterms 2020 – co wyróżnia reguły z grupy „C”?

Reguły Incoterms z grupy „C” charakteryzują się tym, że sprzedawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów związanych z dostarczeniem towarów do określonego miejsca przeznaczenia. Jednakże, mimo że sprzedający pokrywa te koszty, ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi na kupującego w momencie, gdy towary zostają załadowane na statek. W skład tej grupy wchodzą cztery reguły: CFR, CIF, CPT i CIP, które różnią się zakresem odpowiedzialności za koszty oraz ryzyko.

CFR Incoterms 2020 – na czym polega?

CFR (Cost and Freight) to reguła Incoterms 2020, która jest stosowana wyłącznie w transporcie morskim. CFR co to jest? W praktyce oznacza to, że sprzedający musi dostarczyć towar na statek i pokryć koszty frachtu do portu przeznaczenia towaru. Ani sprzedający, ani kupujący nie są zobowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia, chociaż kupujący ma możliwość jej zawarcia na własny koszt i ryzyko. Jednakże, mimo że koszty dostarczenia są po stronie sprzedawcy, ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Reguła CFR jest stosowana głównie w handlu międzynarodowym, gdzie towary są transportowane drogą morską.

Definicja CFR Incoterms 2020

CFR Incoterms 2020 to reguła handlowa opracowana przez Międzynarodową Izbę Handlową, która określa warunki dostawy towarów w transporcie morskim i wodnym śródlądowym. CFR, czyli “Cost and Freight” (koszt i fracht), oznacza, że sprzedający ponosi koszty dostarczenia towaru do uzgodnionego portu przeznaczenia. Jednakże, mimo że sprzedający pokrywa koszty frachtu, ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Sprzedający musi dostarczyć kupującemu informacje niezbędne do uzyskania ubezpieczenia na żądanie kupującego. Warunki dostawy CFR są kluczowe dla obu stron transakcji, ponieważ określają, kto ponosi odpowiedzialność za różne etapy transportu morskiego.

Pobierz Incoterms 2020 aktualne na 2025

Sprawdź podział kosztów i obowiązków we wszystkich regułach

POBIERZ PDF

CFR w transporcie morskim

CFR jest jedną z reguł Incoterms 2020, która odnosi się wyłącznie do transportu morskiego. Ani sprzedający, ani kupujący nie są zobowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia w ramach reguły CFR. Reguła ta jest używana, gdy dostawa CFR dotyczy przewozu towarów drogą morską lub śródlądową. Jest to związane z koniecznością załadunku towarów na statek w porcie wyjścia i dostarczenia ich do portu docelowego. CFR sprzedawca ponosi koszty frachtu morskiego, ale ryzyko związane z przewozem towaru spoczywa na kupującym od momentu załadunku na statek.

Incoterms 2020 CFR – podział kosztów

Podział kosztów w regule CFR Incoterms 2020 jest wyraźnie określony:

• Sprzedawca: Ponosi koszty dostarczenia towaru do portu docelowego, w tym załadunek, fracht morski oraz wszelkie opłaty związane z odprawą celną w kraju wywozu. Sprzedający ma również obowiązek zawarcia umowy przewozu w celu transportu towarów do wyznaczonego portu lub punktu.
• Kupujący: Odpowiada za koszty związane z ubezpieczeniem towaru (jeśli zdecyduje się na jego zakup i zawarcie umowy ubezpieczenia), opłaty celne, podatki importowe oraz rozładunek i transport z portu docelowego do ostatecznego miejsca przeznaczenia.

Incoterms 2020 CFR – podział obowiązków

Podział obowiązków między sprzedawcą a kupującym w regule CFR Incoterms 2020:

• Sprzedawca: Zobowiązany jest do dostarczenia towarów na statek i ponoszenia kosztów frachtu do portu docelowego. Musi także zapewnić kupującemu dokumenty niezbędne do odbioru towaru, takie jak faktura handlowa oraz dokumenty przewozowe, które umożliwiają kupującemu sprzedaż towarów w porcie przeznaczenia. Sprzedawca musi również dostarczyć kupującemu informacje niezbędne do uzyskania ubezpieczenia na żądanie kupującego.
• Kupujący: Przejmuje ryzyko od momentu załadunku na statek i odpowiada za dalsze koszty oraz formalności związane z transportem i odbiorem towaru w porcie docelowym.

CFR a obowiązek ubezpieczenia towaru

W regule CFR sprzedawca nie ma obowiązku ubezpieczenia towaru podczas transportu morskiego. Ani sprzedawca, ani kupujący nie są zobowiązani do zawarcia umowy ubezpieczenia w ramach reguły CFR. To kupujący decyduje, czy chce ubezpieczyć towar od ryzyka uszkodzenia lub utraty podczas przewozu. Brak obowiązku ubezpieczenia przez sprzedawcę w CFR odróżnia tę regułę od CIF, gdzie sprzedający musi wykupić minimalne ubezpieczenie.

Warunki dostawy CFR

Warunki CFR Incoterms 2020 dotyczą tylko transportu morskiego i śródlądowego. Sprzedawca zobowiązuje się zawrzeć umowę przewozu towarów, zorganizować dostawę towarów na statek oraz pokryć koszty frachtu morskiego do portu docelowego, ale ryzyko związane z transportem przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Kupujący musi zadbać o dalszy transport towaru z portu docelowego oraz uregulować wszystkie formalności celne.

Wymagany termin wysyłki towaru

Wymagany termin wysyłki towaru jest kluczowym elementem umowy sprzedaży, który ma znaczenie dla obu stron transakcji. Kupujący powinien jasno określić wymagany termin wysyłki towaru, aby sprzedający mógł zorganizować dostawę w odpowiednim czasie. Jeśli kupujący nie poinformuje sprzedającego o wymaganym terminie wysyłki, sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za ewentualne opóźnienia w dostawie. Dlatego ważne jest, aby obie strony uzgodniły i zapisały w umowie dokładny termin wysyłki, co pozwoli uniknąć nieporozumień i zapewni terminowe dostarczenie towarów.

Docelowy port przeznaczenia towaru

Docelowy port przeznaczenia towaru jest kluczowym elementem umowy sprzedaży, który musi być jasno określony przez obie strony. Sprzedający jest zobowiązany dostarczyć towar do uzgodnionego portu docelowego, a kupujący musi odebrać towar w tym porcie. Jeśli kupujący nie odbierze towaru w docelowym porcie przeznaczenia, sprzedający nie ponosi odpowiedzialności za opóźnienia w dostawie. Dlatego ważne jest, aby umowa sprzedaży precyzowała docelowy port przeznaczenia towaru, co zapewni płynność i terminowość całego procesu logistycznego.

Rodzaj transportu

CFR Incoterms 2020 dotyczy wyłącznie transportu morskiego i wodnego śródlądowego. Reguła ta nie obejmuje innych rodzajów transportu, takich jak transport drogowy, kolejowy czy lotniczy. Oznacza to, że CFR jest stosowany w sytuacjach, gdy towary są przewożone drogą morską lub śródlądową, a sprzedający jest zobowiązany do dostarczenia towaru na statek i pokrycia kosztów frachtu morskiego do portu docelowego. Wybór odpowiedniego rodzaju transportu jest kluczowy dla skutecznego zastosowania reguły CFR.

Identyfikacja punktu przeznaczenia w porcie wyładunku

Identyfikacja punktu przeznaczenia w porcie wyładunku jest istotna dla obu stron transakcji. Sprzedający powinien jasno określić punkt przeznaczenia w porcie wyładunku, aby kupujący mógł bez problemu odebrać towar w odpowiednim miejscu. Jeśli sprzedający nie określi punktu przeznaczenia, kupujący może odebrać towar w dowolnym miejscu w porcie wyładunku, co może prowadzić do nieporozumień i opóźnień. Dlatego ważne jest, aby umowa sprzedaży precyzowała punkt przeznaczenia w porcie wyładunku, co zapewni sprawny i bezproblemowy odbiór towaru przez kupującego.

Koszty wyładunku w CFR Incoterms 2020

W ramach reguły CFR Incoterms 2020, koszty wyładunku towaru w porcie docelowym ponosi kupujący. Sprzedający nie jest zobowiązany do pokrycia tych kosztów, chyba że strony uzgodniły inaczej w umowie sprzedaży. W sytuacji, gdy sprzedający zgodzi się na pokrycie kosztów wyładunku, nie ma prawa dochodzić ich zwrotu od kupującego, chyba że zostało to wyraźnie określone w umowie. Dlatego ważne jest, aby obie strony dokładnie uzgodniły i zapisały w umowie warunki dotyczące kosztów wyładunku, co pozwoli uniknąć nieporozumień i zapewni płynność procesu dostawy towarów.

Odprawa celna w eksporcie / imporcie

W regule CFR Incoterms 2020 sprzedający jest odpowiedzialny za dokonanie odprawy celnej towarów w kraju rozpoczęcia transportu, czyli w eksporcie. Nie ma jednak obowiązku dokonywania odprawy celnej w imporcie ani w tranzycie przez kraje trzecie. Sprzedający nie musi również uiszczać należności celnych w imporcie ani dopełniać formalności celnych w kraju docelowym. Te obowiązki spoczywają na kupującym, który musi zadbać o wszelkie formalności celne związane z importem towarów do docelowego portu przeznaczenia towaru.

Poznaj przydatne pojęcia w transporcie międzynarodowym

i zyskaj swobodę w komunikacji ze wszystkimi uczestnikami łańcucha dostaw!

POBIERZ PDF

Wielu przewoźników w CFR Incoterms 2020

W przypadku reguły CFR Incoterms 2020 możliwe jest, że przewóz towarów będzie realizowany przez kilku przewoźników na różnych etapach transportu morskiego. W takiej sytuacji ryzyko przechodzi ze sprzedającego na kupującego w momencie, gdy towary zostaną dostarczone pierwszemu przewoźnikowi. Strony mogą uzgodnić ten moment w umowie sprzedaży, jednak jeśli nie ma takiej umowy, domyślnie przyjmuje się, że ryzyko przechodzi na kupującego w momencie dostarczenia towarów pierwszemu przewoźnikowi. Ważne jest, aby strony jasno określiły te warunki w umowie, aby uniknąć nieporozumień i zapewnić płynność procesu transportu morskiego.

CFR, CIF, CIP, CPT – porównanie

RReguły CFR, CIF, CIP i CPT należą do grupy „C” w Incoterms 2020, jednak różnią się zakresem obowiązków i ryzyka:

• CFR i CIF – sprzedawca ponosi koszty frachtu morskiego, ale ryzyko uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek,
• CIF – sprzedawca dodatkowo musi zapewnić ubezpieczenie,
• CIP i CPT – mogą być stosowane w każdym rodzaju transportu i przenoszą ryzyko na kupującego w momencie przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi.

Wybór odpowiedniej reguły zależy od rodzaju transportu oraz preferencji dotyczących podziału ryzyka i kosztów.