CFR Incoterms 2020 – najważniejsze informacje
Czy wiesz, że reguła CFR zalicza się do jednej z 4 formuł Incoterms, gdzie zasadnicze koszty transportu opłacone są przez sprzedającego? Zapraszamy do lektury!
O czym przeczytasz?
Incoterms 2020 – co wyróżnia reguły z grupy „C”?
Reguły Incoterms z grupy „C” charakteryzują się tym, że sprzedawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów związanych z transportem towarów do określonego miejsca przeznaczenia. Jednakże, mimo że sprzedający pokrywa te koszty, ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi na kupującego w momencie, gdy towary zostają załadowane na statek. W skład tej grupy wchodzą cztery reguły: CFR, CIF, CPT i CIP, które różnią się zakresem odpowiedzialności za koszty oraz ryzyko.
CFR Incoterms 2020 – na czym polega?
CFR (Cost and Freight) to reguła Incoterms 2020, która jest stosowana wyłącznie w transporcie morskim. CFR co to jest? W praktyce oznacza to, że sprzedający musi dostarczyć towar na statek i pokryć koszty frachtu do portu przeznaczenia towaru. Jednakże, mimo że koszty dostarczenia są po stronie sprzedawcy, ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Reguła CFR jest stosowana głównie w handlu międzynarodowym, gdzie towary są transportowane drogą morską.
Pobierz Incoterms 2020 aktualne na 2024
CFR w transporcie morskim
CFR jest jedną z reguł Incoterms 2020, która odnosi się wyłącznie do transportu morskiego. Reguła ta jest używana, gdy dostawa CFR dotyczy przewozu towarów drogą morską lub śródlądową. Jest to związane z koniecznością załadunku towarów na statek w porcie wyjścia i dostarczenia ich do portu docelowego. CFR sprzedawca ponosi koszty frachtu morskiego, ale ryzyko związane z przewozem towaru spoczywa na kupującym od momentu załadunku na statek.
Incoterms 2020 CFR – podział kosztów
Podział kosztów w regule CFR Incoterms 2020 jest wyraźnie określony:
- Sprzedawca: Ponosi koszty dostarczenia towaru do portu docelowego, w tym załadunek, fracht morski oraz wszelkie opłaty związane z odprawą celną w kraju wywozu.
- Kupujący: Odpowiada za koszty związane z ubezpieczeniem towaru (jeśli zdecyduje się na jego zakup), opłaty celne, podatki importowe oraz rozładunek i transport z portu docelowego do ostatecznego miejsca przeznaczenia.
Incoterms 2020 CFR – podział obowiązków
Podział obowiązków między sprzedawcą a kupującym w regule CFR Incoterms 2020:
- Sprzedawca: Zobowiązany jest do dostarczenia towarów na statek i ponoszenia kosztów frachtu do portu docelowego. Musi także zapewnić kupującemu dokumenty niezbędne do odbioru towaru, takie jak faktura handlowa oraz dokumenty przewozowe.
- Kupujący: Przejmuje ryzyko od momentu załadunku na statek i odpowiada za dalsze koszty oraz formalności związane z transportem i odbiorem towaru w porcie docelowym.
CFR a ubezpieczenie towaru
W regule CFR sprzedawca nie ma obowiązku ubezpieczenia towaru podczas transportu morskiego. To kupujący decyduje, czy chce ubezpieczyć towar od ryzyka uszkodzenia lub utraty podczas przewozu. Brak obowiązku ubezpieczenia przez sprzedawcę w CFR odróżnia tę regułę od CIF, gdzie sprzedający musi wykupić minimalne ubezpieczenie.
Warunki dostawy CFR
Warunki CFR Incoterms 2020 dotyczą tylko transportu morskiego i śródlądowego. Sprzedawca zobowiązuje się dostarczyć towar na statek, pokryć koszty frachtu morskiego do portu docelowego, ale ryzyko związane z transportem przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Kupujący musi zadbać o dalszy transport towaru z portu docelowego oraz uregulować wszystkie formalności celne.
CFR, CIF, CIP, CPT – porównanie
Reguły CFR, CIF, CIP i CPT należą do grupy „C” w Incoterms 2020, jednak różnią się zakresem obowiązków i ryzyka:
- CFR i CIF – sprzedawca ponosi koszty frachtu morskiego, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek,
- CIF – sprzedawca dodatkowo musi zapewnić ubezpieczenie,
- CIP i CPT – mogą być stosowane w każdym rodzaju transportu i przenoszą ryzyko na kupującego w momencie przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi.
Wybór odpowiedniej reguły zależy od rodzaju transportu oraz preferencji dotyczących podziału ryzyka i kosztów.