CFR Incoterms 2020 – najważniejsze informacje
PEKO Spedycja Twój opiekun transportu!
4 min.

CFR Incoterms 2020 – najważniejsze informacje

Czy wiesz, że reguła CFR zalicza się do jednej z 4 formuł Incoterms, gdzie zasadnicze koszty transportu opłacone są przez sprzedającego? Zapraszamy do lektury!

Incoterms 2020 – co wyróżnia reguły z grupy „C”?

Reguły Incoterms z grupy „C” charakteryzują się tym, że sprzedawca jest zobowiązany do pokrycia kosztów związanych z transportem towarów do określonego miejsca przeznaczenia. Jednakże, mimo że sprzedający pokrywa te koszty, ryzyko związane z utratą lub uszkodzeniem towaru przechodzi na kupującego w momencie, gdy towary zostają załadowane na statek. W skład tej grupy wchodzą cztery reguły: CFR, CIF, CPT i CIP, które różnią się zakresem odpowiedzialności za koszty oraz ryzyko.

CFR Incoterms 2020 – na czym polega?

CFR (Cost and Freight) to reguła Incoterms 2020, która jest stosowana wyłącznie w transporcie morskim. CFR co to jest? W praktyce oznacza to, że sprzedający musi dostarczyć towar na statek i pokryć koszty frachtu do portu przeznaczenia towaru. Jednakże, mimo że koszty dostarczenia są po stronie sprzedawcy, ryzyko uszkodzenia lub utraty towaru przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Reguła CFR jest stosowana głównie w handlu międzynarodowym, gdzie towary są transportowane drogą morską.

Pobierz Incoterms 2020 aktualne na 2024

Sprawdź podział kosztów i obowiązków we wszystkich regułach
POBIERZ PDF

CFR w transporcie morskim

CFR jest jedną z reguł Incoterms 2020, która odnosi się wyłącznie do transportu morskiego. Reguła ta jest używana, gdy dostawa CFR dotyczy przewozu towarów drogą morską lub śródlądową. Jest to związane z koniecznością załadunku towarów na statek w porcie wyjścia i dostarczenia ich do portu docelowego. CFR sprzedawca ponosi koszty frachtu morskiego, ale ryzyko związane z przewozem towaru spoczywa na kupującym od momentu załadunku na statek.

Incoterms 2020 CFR – podział kosztów

Podział kosztów w regule CFR Incoterms 2020 jest wyraźnie określony:

  • Sprzedawca: Ponosi koszty dostarczenia towaru do portu docelowego, w tym załadunek, fracht morski oraz wszelkie opłaty związane z odprawą celną w kraju wywozu.
  • Kupujący: Odpowiada za koszty związane z ubezpieczeniem towaru (jeśli zdecyduje się na jego zakup), opłaty celne, podatki importowe oraz rozładunek i transport z portu docelowego do ostatecznego miejsca przeznaczenia.

Incoterms 2020 CFR – podział obowiązków

Podział obowiązków między sprzedawcą a kupującym w regule CFR Incoterms 2020:

  • Sprzedawca: Zobowiązany jest do dostarczenia towarów na statek i ponoszenia kosztów frachtu do portu docelowego. Musi także zapewnić kupującemu dokumenty niezbędne do odbioru towaru, takie jak faktura handlowa oraz dokumenty przewozowe.
  • Kupujący: Przejmuje ryzyko od momentu załadunku na statek i odpowiada za dalsze koszty oraz formalności związane z transportem i odbiorem towaru w porcie docelowym.

CFR a ubezpieczenie towaru

W regule CFR sprzedawca nie ma obowiązku ubezpieczenia towaru podczas transportu morskiego. To kupujący decyduje, czy chce ubezpieczyć towar od ryzyka uszkodzenia lub utraty podczas przewozu. Brak obowiązku ubezpieczenia przez sprzedawcę w CFR odróżnia tę regułę od CIF, gdzie sprzedający musi wykupić minimalne ubezpieczenie.

Warunki dostawy CFR

Warunki CFR Incoterms 2020 dotyczą tylko transportu morskiego i śródlądowego. Sprzedawca zobowiązuje się dostarczyć towar na statek, pokryć koszty frachtu morskiego do portu docelowego, ale ryzyko związane z transportem przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek. Kupujący musi zadbać o dalszy transport towaru z portu docelowego oraz uregulować wszystkie formalności celne.

CFR, CIF, CIP, CPT – porównanie

Reguły CFR, CIF, CIP i CPT należą do grupy „C” w Incoterms 2020, jednak różnią się zakresem obowiązków i ryzyka:

  • CFR i CIF – sprzedawca ponosi koszty frachtu morskiego, ale ryzyko przechodzi na kupującego w momencie załadunku na statek,
  • CIF – sprzedawca dodatkowo musi zapewnić ubezpieczenie,
  • CIP i CPT – mogą być stosowane w każdym rodzaju transportu i przenoszą ryzyko na kupującego w momencie przekazania towaru pierwszemu przewoźnikowi.

Wybór odpowiedniej reguły zależy od rodzaju transportu oraz preferencji dotyczących podziału ryzyka i kosztów.